Ang laki ng mundo, pero bakit nga ba
tayo nagpapakatanga sa iisang tao?
Siguro nga tanga ka pero ano nga bang
magagawa mo, nagmahal ka lang
naman. May choice ka naman talaga eh.
Maaari mo syang iwan at kalimutan na,
pero syempre hindi madali. Iniisip mo pa
lang nararamdaman mo na kaagad
yung sakit.
Oo kusa kang nahulog sa
kanya, pero yang pagpapakatanga mo,
ginusto mo na yan. Kapag nagmahal ka,
automatic na yun.. Masasaktan ka. Hindi
porke't mahal mo sya at mahal ka nya,
hindi ka na nya masasaktan.
Oo marami pang iba dyan, pero kung sya nga
naman talaga ang gusto mo, Gagawin at gagawin mo lahat para sa kanya.
Napaka-KJ talaga ng utak pagdating sa
nararamdaman ni Puso. Tanga na kung
tanga, pero mahal mo sya kaya lahat
titiisin mo. Kahit sabihin mong di ka
aasa, imposible. Dahil kapag nagmahal
ka, mageexpect ka na sana mahalin ka
din nya tulad dnga pagmamahal mo sa
kanya. Kapag nagmahal ka ng totoo,
masasaktan ka talaga kaya wag ka ng magtaka.
Kaya ka nasasaktan kasi umaasa
ka. Umaasa ka kasi nga mahal mo sya.
At mahal mo sya, kaya ka nagpapakatanga.
Mahirap talagang iasa ang kasiyahan
mo sa isang tao. Maaaring isang
pagkakamali nya lang mawasak ang
mundo mo. Pero kahit ganon,
tatanggapin mo pa rin sya kahit
magmuka kang tanga sa mata ng iba.
Wala eh, pag nagmahal ka, Hindi utak
ang ginagamit mo kundi puso. Hirap
ano? Tanga ka man, at least Nagmahal
ka ng totoo.
